Είναι η ακούσια, δηλαδή χωρίς τη θέληση μας, απώλεια ούρων σε βαθμό τέτοιο που να προκαλεί πρόβλημα υγιεινής (δερματίτιδες) ή πρόβλημα κοινωνικής αποδοχής (μυρωδιές, βρεγμένα ρούχα κ.λ.π.) και πρόκειται για ένα σύμπτωμα, μία κλινική εκδήλωση και όχι για μία πάθηση. Μία μεγάλη γκάμα καταστάσεων και διαταραχών μπορούν να δημιουργήσουν ακράτεια ούρων, όπως γενετικές ανωμαλίες, χειρουργικές επεμβάσεις, κακώσεις και τραυματισμοί στη πύελο και την σπονδυλική στήλη, νευρολογικές παθήσεις , φλεγμονές και ουρολοιμώξεις καθώς επίσης και η ίδια η γήρανση. Ακόμα η ακράτεια μπορεί να προκληθεί μετά από ένα τοκετό. Ακράτεια από προσπάθεια: Οι μύες που περιβάλλουν τον αυχένα της κύστης χαλαρώνουν και δεν μπορεί πλέον η κύστη να αντιμετωπίσει μεγάλες πιέσεις. Έτσι δραστηριότητες που αυξάνουν την πίεση στην κοιλιά, όπως φτέρνισμα, βήχας ή ορθοστασία, προκαλούν απώλεια ούρων. Είναι το είδος της ακράτειας που συνήθως παρουσιάζεται μετά από ένα τοκετό. Οι σπουδαιότεροι τύποι ακράτειας είναι: α) ακράτεια απο προσπάθεια: είναι το είδος της ακράτειας που συνήθως παρουσιάζεται μετά από ένα τοκετό. Δραστηριότητες που αυξάνουν την πίεση στην κοιλιά, όπως φτέρνισμα, βήχας ή ορθοστασία, προκαλούν απώλεια ούρων, β) επιτακτική ακράτεια: Η ξαφνική επιθυμία να ουρήσουμε, αλλά δεν προλαβαίνουμε να κρατηθούμε μέχρι να φθάσουμε στη τουαλέτα. Μπορεί να οφείλεται σε κάποια νευρολογική πάθηση αλλά πολλές φορές δεν βρίσκουμε κανένα αίτιο και λέγεται ιδιοπαθής / ασταθής (ή ορθότερα υπερλειτουργική) κύστη, γ) μικτή ακράτεια: Ο συνδυασμός των 2 παραπάνω τύπων. Υπάρχουν τρεις μεγάλες κατηγορίες θεραπείας: συμπεριφοράς (προγραμματισμό της ούρησης, επανεκπαίδευση της κύστης, ασκήσεις του πυελικού εδάφους) φαρμακευτική (αντιχολινεργικά) και χειρουργική (κυρίως στην ακράτεια από προσπάθεια, και την ακράτεια από βλάβη του σφιγκτήρα μετά από προστατεκτομή. Γίνεται ανάρτηση του κυστικού αυχένα, εγχύσεις γύρω από την ουρήθρα με κολλαγόνο και άλλα αδρανή υλικά καθώς και τεχνητός σφιγκτήρας, μία συσκευή που τοποθετείται γύρω από την ουρήθρα και τη χειρίζεται εξωτερικά ο ασθενής με παρά πολύ καλά αποτελέσματα).